تحویل سال

سلام
سال نو بر شما مبارک.
به بیان رساتر، سال نو برایتان «پر برکت» باشد ان‌شاءالله.

می‌گویند دم تحویل سال به هر حالی و کاری که مشغول باشی، تا آخر سال به همان حال و همان کار می‌گذرد! شنیده‌اید؟! از آن حرف‌هاست! نمی‌دانم این باورها را مردم از کجایشان در می‌آورند. سال 1395 برای من سال پر خیر و برکتی بود. سال خوبی بود در مجموع. دست‌کم از سال‌های قبلش بدتر نبود! اما به عکس همه‌ی سال‌های گذشته‌اش، که من به همراه خانواده می‌رفتم در مسجد چسبیده به امامزاده‌ی بزرگ شهر یا به همراه دوستان به فضا یا منطقه‌ای که حس و حال معنوی داشته باشد، و لحظات متصل به سال‌تحویل را به عبادت و دعا مشغول می‌شدم، لحظه‌ی تحویل سال 1395 را در اعماق خواب به سر می‌بردم. وقتی بیدار شدم دیدم دفعه‌ی قبلی که بیدار بودم پارسال به حساب می‌آمده. اولش دمغ شدم. به نظر خودم این دمغ‌شدن صرفاً ناشی از ترک عادت بود و نه حاصل یک مواجهه‌ی عقلانی و فکر شده با موضوع! پس سعی کردم قدری به موضوع فکر کنم و با آن مواجهه‌ای عقلانی‌تر داشته باشم! گفتم خب، حالا که لحظه‌ی تحویل سال را در خواب بودم، باید کاری کنم که -لا اقل- به خودم ثابت شود که اگر لحطه‌ی سال تحویل خواب باشیم، آن سال می‌تواند سالی پر از بندگی خدا و موفقیت باشد! پس -جدی‌تر از سال‌های قبلش- «تصمیم» گرفتم که «تلاش» کنم تا سال بهتری را برای خودم رقم بزنم.

بله. چیزی که مهم است این است که تو چه کار می‌کنی! لحظه‌ی تحویل سال هم صرفاً یکی از لحظات عمر تو و یکی از لحظات سال پیش روی توست، شبیه بقیه‌ی لحظه‌هایش. تک‌تک این لحظات به اندازه‌ی همان لحظه‌ی تحویل سال ارزش دارند. لحظه‌ی تحویل سال ارزش بیش‌تری ندارد. باید تک تک لحظه‌ها را قدر دانست. لحظه‌ی تحویل سال از این جهت که بهانه دست تو بدهد برای یاد خدا، خیلی خوب است. اما این‌که یاد خدا منحصر شود به همان لحظه‌هایی که بهانه دستت می‌دهد، خیلی بد است! این که تعطیلات نوروز بهانه برای دید و بازدید باشد چیز بدی نیست. بد این است که برای بعضی‌ها اگر هفته‌ی بعد از تعطیلات نوروز طایفه دور هم جمع شوند، همه‌شان شگفت‌زده می‌شوند!

اگر لحظه‌ی تحویل سال را به کار خوبی مشغول بوده‌اید، این لحظه به صورت خودکار در تمام سال شما تکثیر نخواهد شد، و اگر هم به کار خوبی مشغول نبوده‌اید، باز هم هیچ اثری در بقیه‌ی سال شما نخواهد داشت. لحظه‌های عمر ما در کف خود ماست. خودمان باید تک‌تکشان را قدر بدانیم و تک‌تکشان را به بهترین کارهایی که می‌توانیم اختصاص دهیم. هر لحظه‌ای را که برای تحول حالمان به احسن الحال غنیمت بشماریم، و از خدا بخواهیم که آن لحظه را برایمان لحظه‌ی یک دگرگونی مثبت در ما قرار دهد، آن لحظه می‌تواند برایمان لحظه‌ی تحویل سال یا یک لحظه‌ی طلایی در زندگی باشد.

پس،

سالتان پر از لحظه‌‌‌های تحویل سال!

●

در پایان این را هم بگویم که به نظرم برای یک مسلمان، شب قدر به تحویل سال شباهت بیش‌تری دارد تا موعد سررسید یک دور گردش زمین دور خورشید. اگرچه -باز هم می‌گویم- بهانه برای کار خیر و بندگی و بهتر شدن، هر چیز و هر جا که باشد خوب است. فقط هیچ‌وقت نباید جای چیزها را با هم عوضی گرفت. نباید وسیله و هدف جایشان عوض شود. نباید راه‌ها با مقصدها اشتباه گرفته شوند و اصل‌ها جایشان را به حواشی بدهند. اگر این‌طور باشد به لحظه‌ی تحویل سال نه بیش از آن چه که باید، اهمیت می‌دهیم و نه کم‌تر از آن.